Από την Κυριακάτικη Kontranews
Εδώ και σχεδόν δύο μήνες, οι άνθρωποι του πολιτισμού στη χώρα μας βιώνουμε την πιο απαξιωτική και άδικη αντιμετώπιση, ύστερα από το παράδοξο και περίφημο πια (αρνητικής όμως φήμης) προεδρικό διάταγμα, σύμφωνα με το οποίο εκείνος που σπούδασε… δε σπούδασε ποτέ! Σχολές με εκπαιδευτική παράδοση ετών αποδομούνται, καλλιτέχνες με σημαντικές πορείες απαξιώνονται και όλα αυτά, γιατί η κυβέρνηση αποφάσισε να κάνει το παράλογο πραγματικό. Όλα μοιάζουν και είναι παράδοξα, πόσο δε μάλλον όταν η ακατανόητη έως και επικίνδυνη νέα τάξη πραγμάτων για τους καλλιτέχνες επικοινωνείται στο εξωτερικό. Πανεπιστήμια και σχολές στις περισσότερες χώρες του κόσμου χαίρουν εκτίμησης, χωρίς διακρίσεις, όπως και οι καλλιτέχνες, που ασφαλώς εργάζονται σε άλλες συνθήκες, με άλλες απολαβές και με τη δουλειά τους να τιμάται από την πολιτεία στη θεωρία και στην πράξη. Ο απόηχος του ΠΔ στο εξωτερικό γέμισε τους συναδέλφους μας με απορίες αφού το ασύλληπτο εδώ μοιάζει εντελώς με σενάριο επιστημονικής φαντασίας εκεί. Ο λόγος για την Ομοσπονδία Σκηνοθετών Ευρώπης (FERA) και για την πρόσφατη εκτενή ενημέρωσή τους για τα τεκτενόμενα στη χώρα μας, το απαράδεκτο του διατάγματος που προσβάλλει τους ανθρώπους του πολιτισμού από τη μία και τους συλλογικούς αγώνες του καλλιτεχνικού κόσμου από την άλλη.
Από το 2016 έχω την τιμή να εκλέγομαι από τους συναδέλφους μου ως εκπρόσωπος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών στην Ευρώπη και, τον τελευταίο χρόνο οι συνάδελφοι της Ομοσπονδίας Ευρωπαίων Σκηνοθετών (FERA) με έχουν τιμήσει με την εκλογή μου στο Διοικητικό Συμβούλιο του ευρωπαϊκού αυτού οργανισμού. Η FERA μάχεται για τα δικαιώματα των σκηνοθετών, τις εργασιακές συνθήκες και τις συλλογικές συμβάσεις και η ανταλλαγή εμπειριών και απόψεων των εκπροσώπων κάθε χώρας είναι πολύτιμο εργαλείο για πιο δίκαιες συλλογικές διακδικήσεις παγκοσμίως. Στο τελευταίο μου ταξίδι στη Σουηδία για συνάντηση ΔΣ της FERA, οι άνθρωποι του πολιτισμού στην Ελλάδα είχαμε βγει ήδη στους δρόμους για την απαξίωση, τους επικίνδυνους διαχωρισμούς, τον ακατάληπτο παραλογισμό της κυβέρνησης. Ένιωσα πως οφείλω να ενημερώσω τους συναδέλφους μου στο εξωτερικό για να γνωρίσουν και να μεταφέρουν τα άδικα στις χώρες τους, να αντιδράσουν και να στηρίξουν, ο καθένας ξεχωριστά και όλοι εμείς, ως φορέας της Ευρώπης, τους καλλιτέχνες της Ελλάδας. Οι συζητήσεις είχαν εξαιρετικό ενδιαφέρον αφού κάνοντας αναφορές σε συγκεκριμένες σχολές του εξωτερικού που γνώριζα από τη ζωή μου εκεί, οι συνάδελφοί μου από τις άλλες χώρες δεν μπορούσαν να πιστέψουν όχι μόνο αυτό που συνέβαινε αλλά κυρίως να κατανοήσουν το γιατί… Μία απορία (;) που απασχολεί και όλους εμάς.
Η συνάδελφοι μας μάς στήριξαν δημόσια με επίσημη επιστολή. Είναι συμβολικό, είναι ουσιαστικό, είναι σημαντικό. Εάν η κυβέρνηση δε νοιάζεται για εμάς, κάτι που είναι προφανές, ας την προβληματίσει η διεθνής κατακραυγή, τόσο από τη FERA όσο και από άλλους διεθνείς πολιτιστικούς φορείς. Μαζί με τους συναδέλφους μου, αυτή είναι η δική μου συμβολή, ως μέλος του ΔΣ της FERA και ως εκλεγμένη εκπρόσωπος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών στο εξωτερικό. Η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών και ο Πρόεδρος Χάρης Παπαδόπουλος, δίπλα μου από την πρώτη στιγμή. Για όλους τους ανθρώπους του πολιτισμού στην Ελλάδα, για την άδικη αντιμετώπιση, για την απαξίωση, για την απογοήτευση που θέλουν να δώσουν σε όλους εμάς και κυρίως στους νέους, όμως αυτό δεν πρόκειται να συμβεί, διότι οι νέοι τραβάνε πάντα μπροστά.