Η Τζένη Αρσένη στο Attica: «Στους καλλιτέχνες στράφηκε η Κοινωνία και η Πολιτεία την περίοδο της πανδημίας...»

«Υπάρχει μία συλλήβδην απαξίωση του πολιτισμού και των εκπροσώπων του, πράγμα το οποίο ξεκίνησε και νωρίτερα με την κατάργηση των μαθημάτων των καλλιτεχνικών στα σχολεία, τα οποία σιγά σιγά καταργήθηκαν τα προηγούμενα δύο χρόνια. Τώρα, η εξέλιξη αυτού είναι η περαιτέρω υποβάθμιση των πτυχίων. Πέραν του αξιακού που είναι το βασικότερο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σε εμάς τους καλλιτέχνες στράφηκε η Κοινωνία και η Πολιτεία την περίοδο της πανδημίας για να παρέχουμε στήριξη, αλλά τώρα μας υποβαθμίζει συνολικά...» τόνισε η Τζένη Αρσένη στην εκπομπή Casus Belli του Attica. 

«Ως εκπαιδευτικός που διδάσκω και σε Πανεπιστήμια και σε Ωδεία και έχοντας περάσει από όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης σημειώνω ότι πάντα υπήρχε μία καχυποψία στο κομμάτι του επαγγελματικού προσανατολισμού στην τέχνη. Έχω μιλήσει πάρα πολλές φορές σε γονείς προσπαθώντας να ενθαρρύνω και να στηρίξω την επιλογή των παιδιών τους για τη σημασία του να ακολουθήσουν αυτό που πραγματικά αγαπούν. Φανταστείτε τώρα πως είναι η κατάσταση για τα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν, πως αυτό γίνεται ακόμη ένα εμπόδιο, όλη αυτή η απαξίωση...» είπε και συμπλήρωσε: 

«Όλοι εμείς οι καλλιτέχνες έχουμε προερχόμαστε από διαφορετικές διαδρομές. Στο εξωτερικό δεν υπάρχει καμία σχέση με αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, υπάρχει τεράστιος σεβασμός στον καλλιτέχνη. Η ακολουθία των μεταπτυχιακών και των διδακτορικών σπουδών είναι φυσική είτε προερχόμαστε από Πανεπιστήμιο, όπως εγώ, είτε από Δραματικές Σχολές. Αυτό όμως δεν έχει σημασία. Αλίμονο, αν κάτι τέτοιο μας φέρει σε σύγκρουση μεταξύ μας, όπως επιχειρείται. Αυτό που πρέπει να διαφυλάξουμε, όλοι εμείς και οι έχοντες ή μη έχοντες είναι το να παλέψουμε ώστε να έχουμε όλοι την ίδια αναγνώριση. 

Προφανώς όλοι ζητάμε την Ανώτατη Σχολή Παραστατικών Τεχνών. Στο παρελθόν υπήρξε και η Θεσσαλονίκη και το Ναύπλιο με τις κατευθύνσεις, οι οποίες άλλαξαν γιατί συνιστούν και αυτές μέρος του προβλήματος. Ας μου επιτραπεί να δώσω ένα απτό παράδειγμα επειδή συμβαίνει να είμαι σκηνοθέτης Όπερας και να διδάσκω και το μάθημα της υποκριτικής των μονωδών των λυρικών τραγουδιστών. 

Έστω ότι έρχεται ένας τραγουδιστής Όπερας τον οποίο πολλοί από τους νομοθέτες μπορεί και να θαυμάζουν στην Όπερα, ο οποίος κάνει τις μουσικές του σπουδές για 8-10 χρόνια στο Ωδείο. Θέλουν να μας πουν ότι αυτός ο άνθρωπός, ο οποίος έτσι και αλλιώς δεν έχει πλαίσιο για να εξελίξει τις σπουδές του στη χώρα μας και πρέπει νομοτελειακά να φύγει στο εξωτερικό, θέλουν να μας πουν ότι αυτός ο άνθρωπος, ως ένα τρανταχτό παράδειγμα, είναι ένας απόφοιτος λυκείου;»

«Θα συνεχίσουμε να είμαστε στους δρόμους, υπερασπιζόμενοι τα αυτονόητα δικαιώματά μας»

«Συνεχίζει αυτό το περίφημο διάταγμα, το οποίο απαξιώνει τους πάντες και τις διαδρομές όλων των ανθρώπων που έχουν σπουδάσει. Είναι απολύτως παράδοξο για ποιο λόγο κάτι τόσο παράλογο δεν επιλύεται...» τόνισε η Τζένη Αρσένη στην εκπομπή Χωρίς Μακιγιάζ του Attica.

«Για τους ανθρώπους του χορού, του θεάτρου, του κινηματογράφου υπάρχει ακύρωση στην πραγματικότητα των σπουδών μας, απ’ τη στιγμή που εξισωνόμαστε με το απολυτήριο του Λυκείου. Δεν μπορεί άνθρωποι οι οποίοι έχουν σπουδάσει περαιτέρω, μ’ έναν άδικο και απαξιωτικό τρόπο να φαίνεται ότι αυτό δεν έχει συμβεί ποτέ...» συμπλήρωσε.

Ξεκίνησε μία ιστορία περί επιπλέον χρήματων που τάχα θα εξισώνουν τους καλλιτέχνες με την επόμενη εκπαιδευτική βαθμίδα. Το θέμα όμως δεν είναι οικονομικό. Το ότι ο Πρωθυπουργός μόνο χρήματα είχε να προσφέρει, μας κάνει να αισθανόμαστε ακριβώς ότι κάποιος πρώτα μας ακυρώνει, μας διαλύει και μετά μας πετάει και κάτι. Το σύνθημα "θέλουμε δικαιώματα και όχι επιδόματα" συνιστά την ουσία της όλης υπόθεσης. Θα συνεχίσουμε να είμαστε στους δρόμους, υπερασπιζόμενοι τα αυτονόητα δικαιώματά μας, την αξιοπρέπεια στον χώρο και στον πολιτισμό εν γένει. Η συνάντηση με τον Πρωθυπουργό δεν περιείχε διάλογο. Όταν κανείς κάνει μία συνάντηση περιμένει να υπάρξει ένας διάλογος μέσα από τον οποίο κανείς ακούει το ζήτημα και προσπαθεί να βρει λύση. Εδώ δεν επρόκειτο για κάτι τέτοιο. Ο πρωθυπουργός όμως ανακοίνωσε κάτι που αποφάσισε, αυτό δεν συνιστά διαδικασία διαλόγου. 

Στην ερώτηση «γιατί η Κυβέρνηση σας αφήνει να το φτάσετε στα άκρα και δεν υπολογίζει το πολιτικό κόστος από αυτή την εξέγερση;» απάντησε:

«Φοβάμαι, ότι το ζήτημα είναι βαθύτερο και ξεκινά από την γνωστή ιστορία όπου ξεσηκωθήκαμε εναντίον της κατάργησης των καλλιτεχνικών μαθημάτων, ήδη νωρίτερα από τα σχολεία. Αισθάνομαι ότι είναι μία συστηματική κίνηση ενάντια στην σκέψη, στην κρίση, στην καλλιέργεια των ανθρώπων, τον πολιτισμό εν συνόλω. Αυτό συστηματικά, όσο πολιτικό κόστος και αν έχει παράγει μία κοινωνία που δεν έχει ως κέντρο της τον ανθρωπισμό αλλά το χρήμα.

Πόσοι γονείς αγωνιούσαν ήδη από πριν σε σχέση με τα παιδιά τους και μια πιθανή ενασχόλησή τους με καλλιτεχνικά επαγγέλματα λόγω της ανασφάλειας που συνοδεύει τα επαγγέλματα αυτά. Αυτή η αγωνία εντείνεται μέσα από τα μέτρα αυτά. Ακόμη περισσότερο βλέπουμε έτσι οικογένειες και παιδιά που αντιμετώπιζαν έτσι και αλλιώς δυσκολίες, να δυσκολεύονται ακόμη περισσότερο να αποφασίσουν να ασχοληθούν επαγγελματικά με τις τέχνες.»

«Πολλοί συμπολίτες μας που δεν είναι στον καλλιτεχνικό χώρο, βρίσκονται στον δρόμο μαζί μας...»

«Πολλοί συμπολίτες μας που δεν είναι στον χώρο, βρίσκονται στον δρόμο μαζί μας και αυτό είναι το πιο σημαντικό» τόνισε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Kontra και στον Κωνσταντίνο Μαραβελίδη η Τζένη Αρσένη για τις κινητοποιήσεις των Καλλιτεχνών ενάντια στο Προεδρικό Διάταγμα 85, το οποίο εξισώνει τα πτυχία των καλλιτεχνικών σχολών με τα απολυτήρια λυκείου. 

«Μιλάμε για ένα διάταγμα που στην πραγματικότητα απαξιώνει και ακυρώνει τις σπουδές των ανθρώπων του πολιτισμού. Άνθρωποι με διαδρομές και σπουδές στον χορό, στη μουσική, στο θέατρο, στον κινηματογράφο ξαφνικά θεωρούνται σαν να μην σπούδασαν ποτέ, κάτι που είναι πολύ προσβλητικό...».

Στη συνέχεια μίλησε για τη διεθνοποίηση του ζητήματος στην Ομοσπονδια Σκηνοθετων Ευρώπης που ξεκίνησε με δική της πρωτοβουλία, ως μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας και ως εκπρόσωπος της εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετων στο εξωτερικό, ενώ αναφέρθηκε στη στήριξη που λαμβάνουν οι Έλληνες Καλλιτέχνες από τους συναδέλφους τους από άλλες χώρες.

Δείτε αναλυτικά τα όσα ανέφερε στο παρακάτω βίντεο:

 

Ο απόηχος του Προεδρικού Διατάγματος στο εξωτερικό

Από την Κυριακάτικη Kontranews

Εδώ και σχεδόν δύο μήνες, οι άνθρωποι του πολιτισμού στη χώρα μας βιώνουμε την πιο απαξιωτική και άδικη αντιμετώπιση, ύστερα από το παράδοξο και περίφημο πια (αρνητικής όμως φήμης) προεδρικό διάταγμα, σύμφωνα με το οποίο εκείνος που σπούδασε… δε σπούδασε ποτέ! Σχολές με εκπαιδευτική παράδοση ετών αποδομούνται, καλλιτέχνες με σημαντικές πορείες απαξιώνονται και όλα αυτά, γιατί η κυβέρνηση αποφάσισε να κάνει το παράλογο πραγματικό. Όλα μοιάζουν και είναι παράδοξα, πόσο δε μάλλον όταν η ακατανόητη έως και επικίνδυνη νέα τάξη πραγμάτων για τους καλλιτέχνες επικοινωνείται στο εξωτερικό. Πανεπιστήμια και σχολές στις περισσότερες χώρες του κόσμου χαίρουν εκτίμησης, χωρίς διακρίσεις, όπως και οι καλλιτέχνες, που ασφαλώς εργάζονται σε άλλες συνθήκες, με άλλες απολαβές και με τη δουλειά τους να τιμάται από την πολιτεία στη θεωρία και στην πράξη. Ο απόηχος του ΠΔ στο εξωτερικό γέμισε τους συναδέλφους μας με απορίες αφού το ασύλληπτο εδώ μοιάζει εντελώς με σενάριο επιστημονικής φαντασίας εκεί. Ο λόγος για την Ομοσπονδία Σκηνοθετών Ευρώπης (FERA) και για την πρόσφατη εκτενή ενημέρωσή τους για τα τεκτενόμενα στη χώρα μας, το απαράδεκτο του διατάγματος που προσβάλλει τους ανθρώπους του πολιτισμού από τη μία και τους συλλογικούς αγώνες του καλλιτεχνικού κόσμου από την άλλη.

Από το 2016 έχω την τιμή να εκλέγομαι από τους συναδέλφους μου ως εκπρόσωπος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών στην Ευρώπη και, τον τελευταίο χρόνο οι συνάδελφοι της Ομοσπονδίας Ευρωπαίων Σκηνοθετών (FERA) με έχουν τιμήσει με την εκλογή μου στο Διοικητικό Συμβούλιο του ευρωπαϊκού αυτού οργανισμού. Η FERA μάχεται για τα δικαιώματα των σκηνοθετών, τις εργασιακές συνθήκες και τις συλλογικές συμβάσεις και η ανταλλαγή εμπειριών και απόψεων των εκπροσώπων κάθε χώρας είναι πολύτιμο εργαλείο για πιο δίκαιες συλλογικές διακδικήσεις παγκοσμίως. Στο τελευταίο μου ταξίδι στη Σουηδία για συνάντηση ΔΣ της FERA, οι άνθρωποι του πολιτισμού στην Ελλάδα είχαμε βγει ήδη στους δρόμους για την απαξίωση, τους επικίνδυνους διαχωρισμούς, τον ακατάληπτο παραλογισμό της κυβέρνησης. Ένιωσα πως οφείλω να ενημερώσω τους συναδέλφους μου στο εξωτερικό για να γνωρίσουν και να μεταφέρουν τα άδικα στις χώρες τους, να αντιδράσουν και να στηρίξουν, ο καθένας ξεχωριστά και όλοι εμείς, ως φορέας της Ευρώπης, τους καλλιτέχνες της Ελλάδας. Οι συζητήσεις είχαν εξαιρετικό ενδιαφέρον αφού κάνοντας αναφορές σε συγκεκριμένες σχολές του εξωτερικού που γνώριζα από τη ζωή μου εκεί, οι συνάδελφοί μου από τις άλλες χώρες δεν μπορούσαν να πιστέψουν όχι μόνο αυτό που συνέβαινε αλλά κυρίως να κατανοήσουν το γιατί… Μία απορία (;) που απασχολεί και όλους εμάς.

Η συνάδελφοι μας μάς στήριξαν δημόσια με επίσημη επιστολή. Είναι συμβολικό, είναι ουσιαστικό, είναι σημαντικό. Εάν η κυβέρνηση δε νοιάζεται για εμάς, κάτι που είναι προφανές, ας την προβληματίσει η διεθνής κατακραυγή, τόσο από τη FERA όσο και από άλλους διεθνείς πολιτιστικούς φορείς. Μαζί με τους συναδέλφους μου, αυτή είναι η δική μου συμβολή, ως μέλος του ΔΣ της FERA και ως εκλεγμένη εκπρόσωπος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών στο εξωτερικό. Η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών και ο Πρόεδρος Χάρης Παπαδόπουλος, δίπλα μου από την πρώτη στιγμή. Για όλους τους ανθρώπους του πολιτισμού στην Ελλάδα, για την άδικη αντιμετώπιση, για την απαξίωση, για την απογοήτευση που θέλουν να δώσουν σε όλους εμάς και κυρίως στους νέους, όμως αυτό δεν πρόκειται να συμβεί, διότι οι νέοι τραβάνε πάντα μπροστά.

Βιογραφικό

Η Ευγενία (Τζένη) Αρσένη είναι Σκηνοθέτις – Θεατρολόγος, Δρ. Αισθητικής Φιλοσοφίας. 

Σπούδασε Θεατρολογία και Σκηνοθεσία Θεάτρου στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, εκπόνησε μεταπτυχιακή έρευνα στη Φιλοσοφία (UCL) και διδακτορική διατριβή (Αισθητική Φιλοσοφία, Όπερα, Αρχαία Τραγωδία) στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (Royal Holloway). Σπούδασε Σκηνοθεσία Όπερας (Boston University), Σκηνοθεσία Κινηματογράφου (New York Film Academy) και έχει πολυετείς μουσικές σπουδές πιάνου, θεωρητικών και χορού. Είναι κάτοχος πολυάριθμων διεθνών υποτροφιών (μεταξύ άλλων, Fulbright for Artists and Art Scholars, Υποτροφία «Αλέξης Μινωτής εις Μνήμην Κατίνας Παξινού, Bogliasco Foundation, Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών, Ίδρυμα Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης, Βραβείο Dame Tuke Travel Bursary – University of London, Ίδρυμα Propondis, New York Film Academy κ.α.).

Είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία, υπεύθυνη Θεματικής Πολιτισμού της Α' Αθήνας και αναπληρώτρια Συντονίστρια Τμήματος Προσφυγικού και Μεταναστευτικής Πολιτικής.

Ήταν Υποψήφια Ευρωβουλευτής το 2019 καθώς και στις Εθνικές Εκλογές στη Β΄Πειραιά με τον ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία, όπου τιμήθηκε ιδιαιτέρως από τους συμπολίτες της. 

Είναι ιδρυτικό μέλος του διεθνούς φορέα Artivism Drives Democracy για την τέχνη και την κοινωνική αλλαγή και επικεφαλής της ελληνικής συμμετοχής, Aesthetic Activists: ParticipARTs. Μετέχει σε προγράμματα για τα ανθρώπινα δικαιώματα και δημιουργεί παραστάσεις σε συνεργασία με ομάδες συμπεριληπτικές (για την αναπηρία, ομάδα Dagipoli). 

Ως σκηνοθέτις, έχει συνεργαστεί με πολλούς διεθνείς φορείς (Royal Albert Hall, Center for Contemporary Opera, San Francisco Opera Center, Skylight Music Theatre, Εθνική Λυρική Σκηνή, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, Florentine Opera κ.α.). Τιμήθηκε από το Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος Antikenfestspiele στην Trier της Γερμανίας για την παράστασή της Mendelssohn’s Antigone, που σκηνοθέτησε στο Royal Albert Hall για το BBC Proms. Επιπλέον, διακρίθηκε για την παράσταση που σκηνοθέτησε για τα 50 χρόνια του San Francisco Opera Center με τη San Francisco Opera Orchestra καθώς και για τη σκηνοθεσία της πολιτικής όπερας El Cimarrón, στο Skylight Music Theatre, η οποία έλαβε την πρώτη θέση για τη θεατρική σεζόν 2013-2014 στο Milwaukee. Επιπλέον, έλαβε την τιμητική πρόσκληση να ανοίξει το Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου της Καζαμπλάνκα στο Μαρόκο. Ως προς τη συγγραφική δουλειά της, το θεατρικό έργο της Women of Passion, Women of Greece ταξίδεψε από την Αυστραλία μέχρι την Ινδία. Ήταν Υπεύθυνη Συντονισμού και Δραματολογίου της Πειραματικής Λυρικής Σκηνής από την αρχή της δημιουργίας της και Σύμβουλος Δραματολογίου του Center for Contemporary Opera της Νέας Υόρκης. 

Μετέχει με διαλέξεις της σε πολλά διεθνή συνέδρια. Δίδαξε Σκηνοθεσία στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου (2007-2012), Όπερα στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, Σκηνοθεσία και Υποκριτική στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Θεατρικών Σπουδών του Ανοιχτού Πανεπιστημίου Κύπρου και, Όπερα και Μουσικό Θέατρο στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών και στο Μεταπτυχιακό του Τμήματος των Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είχε αναλάβει τα τμήματα Όπερας (Μελοδραματικής) και Μουσικού Θεάτρου στο Ωδείο Αθηνών (2009-2015), στο Εθνικό Ωδείο και στο Σύγχρονο Ωδείο Αθηνών έως το 2019. Από το 2018 διδάσκει στο Ωδείο Kodály - Μουσικό Θέατρο για Παιδιά. Επιπρόσθετα, έχει δημιουργήσει την κατεύθυνση σπουδών Minor in Theater and Performance στο Hellenic American University, έχοντας την επιμέλεια των μαθημάτων θέατρου και κινηματογράφου.

Διετέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, Πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, Έφορος Δημοσίων Σχέσεων του Πανελληνίου Επιστημονικού Συλλόγου Θεατρολόγων και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Είναι μέλος της Επιτροπής Πολιτισμού του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου και είναι εκλεγμένη εκπρόσωπος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών στην Ομοσπονδία Σκηνοθετών Ευρώπης (FERA) και πλέον, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της FERA.